Het huis wordt perfect !…

Termunten, 7 maart 2010

Termunten – Een vrijstaande woning in Termunten is zondagavond om half zeven door brand verwoest.

De bewoners, een gezin met kinderen, konden hun woning op tijd verlaten. Buurtbewoners hebben zich over hen ontfermd. De brandweerlieden van de korpsen van Wagenborgen en Woldendorp konden voorkomen dat de schuur van het getroffen gezin in vlammen opging, maar in de woning had de brand inmiddels te ver om zich heen gegrepen. De brand is waarschijnlijk ontstaan in de keuken. Technisch recherche onderzoek moet de exacte oorzaak uitwijzen.

Vandaag precies 2 maanden geleden dat ons huis is afgebrand…… (Vrijdag 7 mei 2010)

Ik heb sterk de behoefte om alles voor mezelf op te schrijven, oftewel weg te schrijven. ‘k Word er moe van, alles draait om het huis en niet om ons oude vertrouwde optrekje, maar om die nieuwe, die ik helemaal niet wil.
Ik Weet niet eens waar ik zal beginnen……bij het eind dan maar.

Zondag 7 maart 2010
Na een heel gezellig weekend met een feestje op zaterdagavond en het hele weekend logees, was om een uurtje of zes de rust weer gekeerd.
Teun lekker op de bank, ik achter m’n pc-tje en Emiel en Lisette samen op de bank.
Opeens viel de stroom uit, Emiel loopt richting meterkast en schreeuwt “het brandt !!!!!!”.

En dan gaat alles in sneltreinvaart…… Emiel springt in z’n korte broek en T-shirt bij de Erica en Andre over het hek en roept “jullie moeten de brandweer bellen!”. Teun grist een deken mee en rent richting keuken.

De plastic schrootjes hingen als druppende sliertjes vanaf het plafond.

Ik ren naar buiten en heb verder nergens aan gedacht, stond gewoon voor het huis, te staan.

Emiel rent weer naar binnen, haalt mobiele telefoons en Donder uit de keuken, rent nog een keer weer naar binnen om Nice (die al buiten was en in z’n mandje onder de brandende trap was gekropen) naar buiten te tillen.

Hij ziet Philipje naar boven rennen en gaat er gelukkig niet achteraan……en vanaf dan is alles een waas waarin van alles gebeurt en waarvan ik heel veel dingen nog wel weet, maar waarvan ik ook weet dat er hele stukken weg zijn……

                  Iedereen die mij dierbaar is, is buiten!

De buren komen aangerend, Andre en Shaneequa met elk een brandblusser.   Erica met Lobo en Cheyenne….het vuur is overal. Het dakraam barst en de vlammen slaan uit het dak! Ik hoor in de verte de brandweer aankomen, zie auto’s en mensen en vuur!
Teun loopt verdwaasd rond, wil zoveel en kan niks, echt niks,

Alles waar we 25 jaar voor en mee geleefd hebben,
gaat in vlammen op.

Als de brandweer er is en we van Lize een warme jas omgeslagen hebben gekregen, loop ik met haar richting nummer 14….kom onderweg huilende mensen tegen en denk “waarom lopen jullie in godsnaam te janken, het is verdomme mijn huis wat hier opfikt !!!!”

Pas later, nadat Ciska het me verteld heeft, begreep ik dat al die mensen niet wisten dat wij buiten en ongedeerd waren.

Wat me op dat moment het meest bij is gebleven, is dat ik dacht en nu ligt m’n shag nog binnen en wat zal ik vanavond en vannacht behoefte hebben aan een sigaret. Onderweg naar nr 14 heb ik Jantje een sigaret afgetroggeld en later haar hele pakje sigaretten en wat was ik daar blij mee.

Bij Henk en Lize aan de keuken tafel, met sloten koffie, zit ik en zie mensen komen en gaan.

Politie, familie, salvage- mannetje, vrienden……en als klap op de vuurpijl de burgemeester, geen idee hoe laat het ondertussen is……Anoek gebeld, die was in Leeuwarden aan het werk, compleet overstuur en volgens mij heb ik Alex en Klaaske ook nog gebeld … Lisette wordt door haar moeder opgehaald, de brandweer vertrekt en uiteindelijk besluiten we zo dichtbij (en zo dierbaar) mogelijk te overnachten.

Daar hebben we aan de keukentafel tot diep in de nacht oftewel de vroege morgen met heel, veel bier gepraat en gepraat en…….op Anoek gewacht en uiteindelijk ons bedje opgezocht en geslapen (Emiel en ik in ieder geval wel) ..

en dan de volgende morgen……..

De hele avond en nacht had ik, de jankbek, volgens mij nog geen traan gelaten, maar ’s morgens loop ik in de richting van wat ooit ons huis is geweest en zie daar 4 katten……. zo triest rondlopen bij die puinhopen, ‘k denk aan nummer 5 die mist, Philipje en dan komen de tranen…..loop rond en denk “er is echt helemaal niks meer, helemaal niks !”. 

De vorige avond had een shovel de voormuur en het nieuwe achterstuk nog omgeduwd en was over de puinzooi heen gereden.

Ik loop rond en denk ik wil hier foto’s van hebben, met m’n (van Cheyenne) gekregen telefoon, maak ik foto’s en denk “ramptoerist”. Ondertussen komt m’n eviltje, slaat een arm om me heen en janken we samen…..

En waar moet je beginnen ?
Nou eerst maar de verzekering bellen, de huisarts voor Teun z’n medicijnen en m’n werk.
Ook 1 van de dingen die me zo verbaasde, de vorige avond, Teun en Emiel belden beide hun werk, terwijl de boel nog brandde….om te zeggen dat ze de volgende dag niet kwamen, vreemd hoe verschillend je kan reageren in zo’n situatie. Tja en dan moet je tig keer hetzelfde verhaal vertellen…..Herman (verzekering) kwam langs, keek en…….

’s Middags met Eri (the best evil-sister ever!) naar Delfzijl, rondje bank, fotograaf (die natuurlijk dicht was) voor pasfoto’s, trekpleister (meer dan 50 euro voor flutzooi), scapinno voor Nikies, joggingbroeken, t-shirts, HEMA voor ondergoed, peugot garage voor nieuwe autosleutels…………en gauw weer naar “huis”, wat ik nu wel heel zeker weet, ook al heb ik geen huis, mijn thuis is op Dallingeweer!

´s Middags komt Cis vagen of we haar auto willen gebruiken die week, gaat naar Delfzijl om haar autootje nog vol te tanken, komt terug terwijl ik sta te bellen, geeft me haar autosleutels en stopt een portemonnee (hoera) in m’n broekzak, met inhoud en vertrekt weer….

Wie en wat er allemaal die eerste dag langs is geweest, weet ik niet meer, maar in ieder geval Peter. Die zei “jullie moeten eigenlijk die caravan van Hans en Anna kopen”.    Teun is of diezelfde dag of dinsdag, met Peter en Emiel naar Scheemda gereden en heeft de caravan van Hans en Anna gekocht.

Op dit moment typ ik m’n verhaaltje op Dallingeweersterweg 16 (A of B whatever) in de caravan van Hans en Anna, achter m’n nieuwe laptopje en besef me heel goed dat ik eigenlijk heel gelukkig ben…..met vrienden en familie en hulp uit onverwachte hoek !

En uit verwachte hoek, niet te beschrijven hoe blij ik toen was en nog steeds ben, met onze beste vrienden/buren, die ons liefdevol (jaja) onderdak hebben verleend, slaapkamertje hebben ingericht met matrassen, Cheyenne in haar kast een plank voor onze kleren (die we dus niet hadden) leegruimde en …….niet te beschrijven, voelde zo goed en zo eigen.

Na twee en halve week staat ons tijdelijke optrekje op z’n plek, voelt goed, warm ….en ‘k ga nummer 15 missen, maar eindelijk weer alleen, zo nu en dan.

Wat kan je dan een behoefte hebben aan alleen zijn, met jezelf.

En dan gaat het balletje rollen, details heb ik nu geen zin in, kan best zijn dat ik die er in verloop van tijd nog tussen typ.

Weekje calamiteiten verlof, 2 weken snipperdagen en dan maar weer aan het werk, tuurlijk, wat moet je ook “thuis”?
Op m’n werk was iedereen zeer belangstellend, lief, bezorgd en blij dat ik er weer was en gewoon nog mezelf bleek te zijn, met humor. Tja dat houd je op de been, wel heel vermoeiend, weer tig keer hetzelfde verhaal.

Teun, 2 week van de baas en nog 2 week “overuren” , Emiel had na anderhalve week al bedacht dat ie net zo goed naar z’n stage kon gaan, dan thuisblijven….en het “gewone” leven gaat weer beginnen.

Gelukkig blijft wijze raad van kennissen me bespaart, want natuurlijk heeft bijna niemand (wat nou bijna) hetzelfde meegemaakt, maar…..en dan komt het……

Oh ja, bijna vergeten …hebben het helemaal nog niet over de oorzaak van de brand gehad.

 Schijnt voor iedereen heel belangrijk te zijn…..

We hadden pech, want in hetzelfde weekend dat ons huis is opgebrand, had de technische recherche heel andere prioriteiten. Brandstichting in Veendam, waarbij een brandweerman is omgekomen. Dus dat moest onderzocht worden…..nou en?
Mij maakte het niet zoveel uit, ons huis was toch weg, dus of dat nu door kortsluiting in m’n wasmachientje, Teun z’n visbak- activiteiten of iets anders, so what ? Ik had het voor Teun mooi gevonden als ze hadden gezegd, d’r zat kortsluiting in de wasmachine…….want ergens blijft hij zich nu “schuldig” voelen(denk ik…..)

We zijn nu dus precies 2 maand verder, hebben in die eerste maand € 12.800,10 uitgegeven, gelukkig meest verzekeringsgeld, onze spaarrekening is geslonken van € 5.500,- naar € 2.000,- en waar het is gebleven ?????
Wonen in een trailer op 16B en ik baal……want dat was het begin van dit verhaal.  Ik baal niet alleen, ik word er moe van……en waarom?

Ons hele leven draait om HET HUIS ! en ik

haat nu al HET HUIS.

Natuurlijk wordt het een heel mooi huis en natuurlijk, flexibel als ik ben, wordt het wel mijn huis……maar het wordt nooit meer wat ik had en wat ik wou. Na verloop van tijd wordt het ook wel weer een thuis, natuurlijk, het trailertje is nu alweer een thuis, ,maar het verschil zit em in, het trailertje is oud en dan zwaai ik wat rond met m’n verfkwastje, maar ik zwaai in ieder geval zelf en maak er m’n holletje van,

maar HET HUIS, HET HUIS wordt perfect…….!

————————————

Maart 2012 : …  ons stulpje !!!!